Bazen boyle olur iste
Insan yazmak ister de yazamaz
Soylemek ister soyleyemez
Gormek ister goremez
Duymak ister duyamaz
Uyumak ister
Uyumak ki en kolay is, uyuyamaz

Herkesin mutlu oldugu yerden bildiriyorum
Huzun burada daha guzel
Ya da ben boyle gormek istiyorum
Hissetmeyi unutunca huznun kuslarina sariliyorum
Cunku en gercek his oldugu icin
En yalniz his
Paylasilmiyor huzun

Gecmisi unutmak kolay da
Bir his var iste
Onu ozluyorsun bazen
Hele bir de geceyse
Yalnizsan
Sarkilar kendi kendine caliniyorsa onun sesinden kulaginda
Kurtulmak mumkun belki ama
Ya sen gecmesini istemiyorsan
Hatta ozluyorsan
Gecmisi degil yanlis anlamayin
Bu hissi...
Canimla besliyorum bu huznun kuslarini

Yazacaksin boyle zamanlarda
Guzel bahar gecelerinin hatirina yazacaksin
Uykusuz kalma pahasina kurdugun hayallerin hatirina yazacaksin
Gozunda yaslar amacsizca gecirdigin saatler hatirina yazacaksin
Hem bu hissi unutmamak icin yazacaksin
Hem de yazmak kendi basina gecmisin oldugu icin yazacaksin
Herkes huznunu yalniz yasamasin diye yazacaksin
Sizi birlestiren seyin tam da bu oldugunu bildigin icin yazacaksin
Gecmisten geriye kalan en guzek seyin siz oldugunu bildigin icin, bunu onlara da hatirlatmak icin yazacaksin

Belki de...
Yaptigim bircok seyin hicbir amaci yok
Kimsenin sucu degil bu
Bu benim sucum