Biraz daha yazmazsak sana unutulup gideceksin diye korkmaya başladım sevgili blog. En iyisi bir yerlerden başlayalım da ekibin geri kalan üyelerine hatırlatmış olalım senin varlığını:)
Ümit hakkında düşündünüz mü hiç? Sözlükte, olması beklenilen veya olacağı düşünülen şey yazıyor. Olacağı düşünülen şey.... Daha doğrusu olması istenilen. Ne kadar güzel değil mi? Hayatında bir şeylerin olmasını istiyorsun. Yapabileceğin hiçbir şey yok ümit etmekten başka. Sana yaşama gücü veren bu kutsal duygu... Olmayacağını bile bile acaba diye geçen umutsuz günler, aylar, yıllar... Peki neden yapıyoruz bunu kendimize? Olmayacağını bile bile neden bu duyguyla zehirliyoruz kendimizi? Yine bir kitap okudum ve fazla etkisinde kaldım. Bakın orada ne yazıyor ümit hakkında:
"Ümit mi? Ümit en son kötülüktür? PANDORİNA'NIN KUTUSU açılıp. Zeus'un içinde sakladığı bütün kötülükler dünyaya saçıldığı zaman, orada son bir kötülük kaldığından kimsenin haberi olmamıştı:Ümit.O zamandan beri, yanlışlıkla kutuyu ve içindeki ümidi iyi şans olarak yorumladık. Fakat Zeus'un arzusunun, insanların kendilerini işkenceye teslim etmek olduğunu unuttuk. Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır."
En kısa zamanda bu işkencenin son bulması dileğiyle...
N.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder